Vanmorgen opgestaan met geweldig nieuws: ik mag vanaf morgenavond een spel beta-testen. De gelukshormonen begonnen direct te stromen. De komende paar dagen ga ik me volledig laten gaan in deze interesse van me. Mezelf volledig inleven, overleveren aan de focus die dit brengt. Die volledige tunnel in zoals vele personen met autisme zullen herkennen. Dat gevoel is fantastisch. Het is een mentale boost die onbeschrijflijk is.

Vermits de hormonen dan toch stroomden heb ik er maar een happy-day van gemaakt. Eerst gezellig ontbijten met mijn dochter. Gevolgd door een gesprek met een cliënt. Iets wat me elke keer weer het gevoel geeft om toch mijn bijdrage aan de maatschappij te leveren. Mezelf weer nuttig voelen is geweldig.

‘s Middags mijn zoon wakker gemaakt, zoals dat dan gaat met pubers. Samen met hem enkele klusjes gedaan waaronder enkele huishoudelijk maar zeker ook enkele leuke voor een bordspelnamiddag met het gezin komende zondag.

Tijdens de namiddag kwam er een vriendin van mijn dochter spelen. Vanop een afstandje toch nog enige supervisie gehouden. 11 jaar oud, dat wil zeggen dat er al nood is aan zelfstandigheid maar dat een oogje in het zeil houden ook nog aangewezen is. Zo fijn om die twee bezig te zien.

Net nog een wandeling met de zoon gedaan. Ik probeer toch drie keer per week enige extra vorm van beweging te voorzien. Niet alleen omdat dit fysiek de nodige voordelen geeft maar zeker ook omdat het gewoon de gezelligste babbelmomenten zijn. En ik hou zo van babbelen.

Nu dit blogje schrijven en daarna nog een serie meepikken op Disney+ voor ik in slaap val. Het einde van een rustige, fijne vakantiedag.