veilig?

Sommige mensen kunnen zo heerlijk verwoorden waar ik al jaren de woorden voor zoek.

Dr. Binu Singh schreef:

Hoe zou het zijn, moest

Onzekerheid veilig voelen?
Onbegrip veilig voelen?
Tekort veilig voelen?
Moeheid veilig voelen?
tijd nemen veilig voelen?
hulp vragen veilig voelen?
(vul maar in) veilig voelen?

Ze schrijft dat de basis van onveiligheid vaak in onze vroege kinderjaren ligt.

Of het nu komt door de trauma’s als kind en/of door mijn autisme, ik kan alleen maar vaststellen dat dat velige gevoel nog steeds een grote onbekende is voor mij. Globaal gesproken ben ik steeds alert, op mijn hoede voor gevaar – waardoor ik zeer voorzichtig door het leven ga. Er zijn maar weinig momenten waarin ik me veilig voel. Echt veilig voel dan. Hierdoor stel ik best veel vermijdingsgedrag.

Ik vraag mezelf af wat een veilig gevoel eigenlijk omvat. Als het iets is in de zin van meer dan 50% van je leven gewoon op je gemak durven zijn en niet alert voor inkomend gevaar (ruzie, aangevallen worden, aanranding/verkrachting, moord), ja, dan is dit totaal onbekend voor mij.

Toch besef ik dat ik een van de gelukkkige ben. 17 jaar geleden kende ik veiligheid totaal niet. Meer dan 90% van mijn leven ervaarde ik als angst. Ondertussen heb ik geleerd om (sommige) mensen te vertrouwen. Om te praten over mijn leven en zorg te dragen voor dit leven. Een zoektocht om te vinden wat ik nodig heb om een (semi) veilig gevoel te ervaren. Om een veilige thuis te creëren. Stap voor stap leerde ik ook enkele mensen te vertrouwen.

Tegenwoordig voel ik me best wel veilig.
Thuis ben ik relatief veilig.
Buitenshuis blijft moeilijk. Daar blijft de angst steevast aanwezig. Een van de redenen waarom ik niet alleen naar supermarkten of winkelstraten ga bijvoorbeeld. Je weet maar nooit wat er gebeurd.
De grote sprong voorwaarts zit in de activiteiten die een mens doet. Vroeger deed ik bitter weinig, te angstig. Tegenwoordig doe ik vrijwilligerswerk, geef mee mindfulnesstraining, ga ik op stap met vriendinnen, neem deel aan buurtactiviteiten, …. Meer en meer leid ik een actief leven en vertrouw ik op de mensen rondom me. Ik leerde als het ware om de veiligheid van de mensen rondom me over te nemen. Als de mensen rond me (die ik vertrouw) vinden dat de situatie veilig is, dan ben ik bereid om deze veiligheid van hen aan te nemen. Dan durf ik mijn alertheid een niveau te laten zakken.

Een echt doorleefd veilig gevoel zal ik nooit ervaren denk ik. Maar ik prijs me ten zeerste gelukkig met de vooruitgang die ik al maakte. Ik zette al vele stappen die ik 17 jaar geleden ondenkbaar achtte. En ik hoop nog vele stappen te mogen zetten in de toekomst.