Mijn dochter sprak me gisteren rond een uur of 11 aan:
Mama, ik voel me echt niet goed. Ik heb hoofdpijn en het gevoel dat ik moet overgeven.
Ze had geen koorts dus ik raadde aan om al even wat water te drinken en een droge koek te eten. Dan zou ik tien minuutjes later zien of het al wat beter ging.

Zoals gezegd kwam ik iets later weer bij haar. Ik vroeg haar of het drinken en de koek geholpen hadden. Mama, ik heb wel gedronken maar eten durf ik niet omdat mijn maag zo draait. Nader onderzoek leed tot niets. Volgens mij was ze volledig gezond en was er niet direct reden tot ongerustheid. Ik raadde drinken en rust aan.

Toen het middag was at ze  gewoon mee. Wonder boven wonder leek ze een half uur later helemaal genezen. Mama, ik had gewoon honger. Ik voel me weer tip top!
Uiteindelijk had ze dus gewoon een appelflauwte en gromde en draaide haar maag van de honger.

Meer dan een jaar gedragsmatige begeleiding van het hongergevoel. Aanleren om op systematische tijdstippen te eten. Leren herkennen van eigen lichaamssignalen. Toch ging het gisteren weer mis.

Met vallen en opstaan zullen we haar moeten begeleiding rond lichaamsherkenning. Honger, dorst, te warm, te koud, naar toilet moeten, … dit blijft heel moeilijk. Ze heeft al grote vorderingen gemaakt hierin maar als ouders zullen we hierop alert moeten blijven.

Het blijft een moeilijk parcours, maar we wandelen het samen.