Onlangs zag ik dit citaat van Maureen Killoran:
‘Stress is not what happens to us. It’s our response to what happens and response is something we can choose.’

Ik ben het niet eens met dit citaat. Stress overvalt ons wel degelijk en daar kunnen we niet veel aan doen. Het is er gewoon plotsklaps. Zowel ons lichaam als onze emoties reageren automatisch op dit gevoel. Wel correct aan het citaat is, mijn inziens, dat we kunnen kiezen hoe we met stress omgaan. We kunnen er bewust voor kiezen hoe we reageren op onze omstandigheden.

Enkele dagen geleden overviel me stress. Ik voelde onzekerheid, kwetsbaarheid en een onbehaaglijk gevoel door mijn lichaam gieren. Geen idee waarom en hierdoor voelde ik stress. Wat volgde was een pak koekjes en een berichtje naar iemand waar ik durf mijn onzekerheid aan te tonen. Het was pas ‘s avonds in bed dat ik realiseerde waar de stress vandaan kwam. Ik had zoals een spons de energie van iemand anders opgezogen. Hierdoor klopte het verwachtingspatroon niet meer. Ik verwacht dat ik me op momenten dat alles goed gaat, me ook goed voel. Hoe kan ik dan zo plotsklaps onderuit gehaald worden? Wat moet ik hiermee?

Ik werd me heel bewust dat het niet mijn energie was en probeerde hem zo goed als mogelijk los te laten. Die nacht was er eentje gevuld met nachtmerries. Bewust weten is toch iets anders als loslaten.

Het duurde nog tot de ochtendmeditatie tot ik een reactie had die bij mij paste. Ik had er nood aan om niet enkel te beseffen dat die energie niet de mijne was. Bovenop het loslaten voor mezelf wilde ik ook de persoon van wie de energie oorspronkelijk kwam ‘metta’ toewensen. Pas wanneer ik emotioneel het beste voor deze persoon wenste was ik zelf in staat om echt los te laten.

Ik kan me dus meer vinden in het citaat:

‘What is stress?
It’s the gap between our expectation and reality. More the gap, more the stress. So expect nothing and accept everything.’
– geen auteur bekend –