Mijn zoon volgt les in het Heilig Graf te Turnhout, campus apostoliekenstraat. Leerlingenaantal van de gehele school (3 campussen) is ergens tussen de 2000 en 3000 leerlingen. Een mastodontschool. Ik hoor van veel mensen: zo een school, daar primeert toch bureaucratie. Een leerling is daar toch al snel een nummer. Niet?

Nee, absoluut niet. Hell No, no way, …

Toen mijn zoon de overstap maakte van lager onderwijs naar middelbaar onderwijs hield ik mijn hart vast. Een zoon met autisme die niet tegen verandering kan. En dan een nieuwe school, een nieuwe manier van les krijgen en allemaal nieuwe leerlingen. Dat beloofde. Het werd een spannend eerste jaar, maar hij sloot het goed af.

Hoe dit komt? Eerlijke, open communicatie op een respectvolle manier.

Is er iets niet duidelijk, zijn er vragen, opmerkingen, dingen die aangepast moeten worden, …. ik vraag het meestal aan de leerkracht of leerlingenbegeleiding. En nog nooit heb ik het antwoord gekregen dat ze geen tijd hebben, dat mijn vraag onterecht is, …. Vriendelijk wordt er samen gezocht naar oplossingen.

Een taak niet duidelijk: de leerkracht legt de opdracht opnieuw uit.

De klas te onrustig, te luid: mijn zoon mag een noice cancelling headset dragen tijdens de lessen.

Samen oplossingen zoek en bijsturen waar nodig.

Ondertussen zit mijn zoon in het tweede middelbaar en heeft hij er zijn plekje wel gevonden. Toen de lockdown van start ging merkte hij al snel hoeveel hij de school mist. Niet alleen zijn vrienden, ook de lessen, de structuur, de sfeer. Het hele schoolgebeuren.

Vandaag moesten de leerlingen weer naar school. Alle materiaal en boeken halen die ze de komende weken gaan nodig hebben om verder van thuis uit te kunnen studeren. Mijn zoon stond te springen van genot. Hij mocht weer naar school. Wie had dat ooit durven hopen.

Hoe dit moment vandaag ging verlopen was op voorhand duidelijk gecommuniceerd naar de leerlingen en hun ouders. Leerlingen komen alleen de school binnen, houden afstand, niet blijven rondhangen om vrienden te zien en rechtstreeks terug naar huis. Mijn zoon was in zijn nopjes toen bleek dat er leerkrachten aanwezig waren om deze regels te begeleiden. En alles verliep zoals voorbereid. Klaar om er binnen een paar dagen weer in te vliegen.

Studeren tijdens lockdown. Voor hem meer verzuipen dan zwemmen. Alle normale structuur weer weg, een nieuwe manier van les krijgen, een nieuwe lesomgeving (zijn kamer), …. Aanpassen, net zijn zwakste punt. Maar gelukkig waren alle leerkrachten aanspreekbaar. Geen enkele keer kreeg ik de boodschap of het gevoel: daar heb je die ambetante mama weer die voor haar zoon uitleg vraagt. Je voelt gewoon dat alle leerkrachten samen mee naar antwoorden en oplossingen zoeken.

Vanuit heel de school voel je ook de drive om er nu, zoals altijd, samen voor te gaan. Directie, leerkrachten, administratie, … iedereen werkt zich nu uit de naad om een online manier van lesgeven te ontwikkelen en dit in razendsnel tempo. Ik wil niet weten hoeveel uren werk, (online) vergaderingen en overlegmomenten dit vraagt. Het is massaal. In dit snel ontwikkelend nieuwe plan zou een individuele leerling inderdaad vlug door de mazen van het net glippen en een nummer worden. Even doorbijten en als school er staan.

En toch, elke individuele leerling blijft belangrijk. Klastitularissen blijven polsen of iedereen mee kan. Je wordt uitgenodigd om vragen te stellen en er niet mee blijven te zitten. Duidelijke communicatie vanuit de school over verwachtingen. Regelmatig een update door de algemeen directeur zodat het grote overzicht en aanpassende regels duidelijk blijven.

En wees maar zeker dat wij met vragen zaten. Volgens mij deed ik een heel bombardement aan vragen. En altijd werden deze vragen snel, correct en vriendelijk beantwoord. Elke leerling telt, dat gevoel blijf ik hebben, ook in tijden van lockdown.

Deze school ademt warmte, vriendelijkheid en respect en dit van top to bottom: algemene directie, campus directie, leerlingenbegeleiders en leerkrachten.

Geen nummers, maar individuele leerlingen die samen de kans krijgen om zich te ontwikkelen in deze warme school.