De laatste maand voelde ik mij als een speelbal van mijn autisme. Ik heb het gevoel dat ik van de ene crash naar de andere ben geslingerd. Gecombineerd met een maand serieuze nachtmerries heb ik het ondertussen wel gehad. De rust mag wederkeren. Niet dat dit er in de praktijk inzit want de vakantie is nakende en vakantie staat voor mij niet gelijk aan rust, integendeel.
Maar ik heb grootste plannen. Wij hebben als gezin het geluk een groot tuinhuis te bezitten. En de droom is dat ik het voorste deel omvorm tot een meditatieruimte. Een baken van rust waar ik steeds terechtkan. Alleen gaat die droom nog wel een jaar duren voor hij afgewerkt is. Nu zijn we nog bezig met de muren en elektriciteit af te werken. Daarna moet er nog een mooie vloer in komen. En natuurljk ook nog een airconditioning, afwasruimte, mat, ….
En toch gaat deze bouwwerf de komende week mijn plek zijn. Zondagavond hoop ik dat de werken wat opgeruimd zijn zodat de ruimte weer bruikbaar is. Ik bezit 2 tatami’s die ik kan leggen met daarop mijn meditatiekussens. Er staat al een kleine verwarming, echt warm wordt het niet, maar overdag is het ook niet koud. Een ijskast en tuinsalon zijn al aanwezig.
Tegen zondagavond hoop ik daar dus te hebben: meditatieruimte, salon, ijskast. Met onafgewerkte muren, vloer, … maar wel mijn plek van rust in de drukte die komende week vast en zeker komt. Het wordt mijn ‘Unplug’ ruimte. Wifi rijkt niet tot in het tuinhuis, dus geen internet. Wel 4G natuurlijk, maar onvoldoende om te gamen, …. Deurbel kan je ook vergeten. En als ik dan gewoon mijn GSM op stil zet, dan wordt ik enkel gestoord door de vogels, de wind, de regen en de auto’s die passeren op de weg.
Ondertussen spendeerde ik al menig uur in die onafgewerkte tuinkamer. We proberen na een sessie werken alles op te ruimen zodat ze bruikbaar blijft. Het salon staat er al enige tijd in dus daar zat ik al geregeld een boek te lezen of te schrijven. In de zomer nam ik ook geregeld mijn kussen en wandelde tot in het tuinhuis om daar te mediteren. Of gewoon op het terras dat ervoor ligt. Maar een permanente meditatieplek daar, dat wordt nieuw.
Wie mij dus deze vakantie zoekt, vergeet vooral niet in het tuinhuis te kijken. Vrienden die rust zoeken zijn steeds welkom. Als je een berichtje stuurt natuurlijk, want de bel hoor ik daar niet. En een groot voordeel in tijden van vakantie voor de kids. Hoe een stort het binnen ook wordt, dat hoeft niemand te zien. Je moet mijn huis niet in (alleen door de hal) om het tuinhuis te bereiken.
Grootse dromen om een meditatieruimte te bouwen in mijn tuinhuis waar dan uiteindelijk de shanga welkom is. Maar ondertussen geniet ik er zalig van de rust die er al te vinden is.
