Wat een zalige zondag. Ik heb vanmorgen tot 8:30 uur in mijn bed gelegen. Dat is niet meer uitslapen, dat is zo ongeveer tot half de voormiddag in je bed blijven liggen. En het deed meer dan deugd. Het was puur genieten.
Daarna hebben we gezellig allemaal samen ontbeten. Niets zo aangenaam als met zijn allen rond tafel zitten. Daar draait een gezin toch om: samenzijn. Maar dat blijft niet duren natuurlijk. Na het ontbijt ging ieder zijn eigen weg. Sven en Andrea zitten achter de PC, ik vermoed beiden youtube filmpjes aan het kijken. Quinten moet nog Frans studeren. Dus die heb ik in de eetkamer achter zijn boeken gezet. Natuurlijk met de nodige motivatie en liefde, dit keer in de vorm van een koekje en een tas warme chocolademelk.
En zelf heb ik de rust opgezocht. Gisteren was het verjaardagsfeestje van mijn dochter en dat wil zeggen dat ik 6 kinderen van 7 à 8 jaar in mijn huis had. Het was een geweldig feestje en alles is vlotjes verlopen, maar toch, drukte troef. Dus vandaag probeer ik weer mijn rust te vinden. En waar doe je dat beter dan op een meditatiekussen. Ik zat dus al twee keer 20 minuten op mijn kussen.
Vanmorgen kwamen net zoals gisteren allerlei gedachten bovendrijven op dat kussen. Ik zette mijn magneetbord in mijn meditatiehoekje om mijn doelen in het leven bij de hand te hebben. Het overlijden van onze poes deze week zorgt voor veel pijn en droefheid. Dadelijk komen mijn ouders op bezoek en ik was al koffie en koekjes aan het nemen in gedachten. Uitgevogeld welk eten ik vanavond op tafel kan toveren. Rust was dus ver te zoeken, maar zo gaat dat soms. Als je gedachten op volle toeren draaien, dan komt dat ook op je meditatiekussen naar boven. Met open en milde aandacht kijken naar alles wat zich aandient en het dan weer loslaten. Daar dient mediteren toch voor! Alles mag zich aandienen, het is hoe je ermee omgaat dat belangrijk is.
Ondanks een rommelige mediatie was het toch een fijne zondagochtend. En ik ga dat gevoel verderzetten doorheen de dag. Ik wil mij nog in de zetel nestelen met een boek en tas thee. Weer een paar keer op mijn meditatiekussen geraken. Ja, ook nog ergens Frans ondervragen. En de maaltafels nog eens overlopen met dochterlief. Maar vooral: schaamteloos doen waar ik me goed bij voel.
