Vol goede moed vanmorgen al een wandeling gedaan. Ondertussen ben ik een jaar aan het wandelen. Ik begon ermee om 'gezonder' te worden. Na een jaar lijkt het een goed moment te zijn voor een evaluatie. Wat levert het op en wat niet?
Misschien eerst de verwachtingen van een jaar geleden opsommen.
- Gewicht verliezen stond zeker met stip op één.
- Actiever worden om zo meer te kunnen genieten van het leven.
- Buiten leren komen zonder schrik te hebben van alles wat rondom mij gebeurd.
- Volhouden.
Wat heb ik nu bereikt door mijn wandelingen? Gewicht verliezen al zeker niet. Pas op, ik ben een paar kilo kwijt, maar niet genoeg om te zeggen dat ik resultaat zie op dit gebied wat volhouden verantwoordt. Daar waar iedereen altijd heel luid roept dat je afvalt wanneer je meer beweegt, ik betwijfel het ten zeerste. Ik beweeg veel meer en eet gezonder. Maar afvallen, nope, dat lukt me nog steeds niet. Om af te vallen werkt er nog altijd maar één ding, honger lijden.
Actiever ben ik zeker geworden. Dus daar heb ik zeker resultaat geboekt. Ik kom veel meer buiten dan een jaar geleden. En bij dit buiten komen heb ik minder angsten. Dus dat is tweemaal een goed resultaat. Nu niet dat ik geen angsten meer heb, ik blijf super veel zenuwen hebben voor nieuwe dingen. Alles wat anders is bezorgd mij nog steeds stress. Maar ik doe het tegenwoordig wel, ik ga de stress aan en doe dingen. Bewust gekozen, want soms moet ik ook gewoon eerlijk toegeven dat ik nog op muren bots en het uit de weg ga.
Eigenlijk had ik toegezegd om vanavond voor de eerste keer naar een fotoclub vergadering te gaan. Maar dat ga ik toch maar niet doen. Na vorige week kan ik mentaal weer rust gebruiken. Ik moet nog steeds zeer alert zijn op doseren van wat ik wel en niet doe. Maar de stress die ik krijg om te gaan wandelen, die neem ik er tegenwoordig bij. Ik zet mijn hoofdtelefoon op, sluit te wereld buiten en wandel gewoon. De wereld kan echt wel een uurtje zonder mij wanneer ik wandelen ben.
Het is een gewoonte geworden. Of ik nu graag ga wandelen, soms wel, soms blijft het een opgave. Meestal is het vertrekken het moeilijkste, eenmaal ik aan het wandelen ben lukt het me wel.
Ga ik dit wandelen nu blijven doen. Ja, absoluut. Ik hoop dan maar dat het enkele gezondheidseffecten oplevert die ik niet zie. En verder kan het zeker ook geen kwaad. Fysiek levert het me veel te weinig op naar mijn zin, maar mentaal geeft het mij wel een boost. En ik krijg veel steun van (Facebook-)vrienden om vol te houden. Dat is ook een goede motivator om gewoon te blijven gaan.
