Corona noopt de maatschappij tot nieuwe gewoonten. Afstand houden, veelvuldig handen wassen en ontsmetten en veel minder vrienden zien dan vroeger. Maar de mens is een creatief wezen. Mede daardoor zijn we trouwens aan de top van de voedselpiramide komen te staan. Het creatieve maakt dat we oplossingen vinden voor problemen. Corona – ook dit kunnen we aan.

Uit alles blijkt nu onze mogelijkheid tot aanpassing. Ja, zelfs ik, iemand die gedijt op structuur, regelmaat en orde past zich in deze tijden aan. Wat zie ik allemaal in mijn leven ontwikkelen en veranderen nu het leven plotseling anders is.

Ik heb een heleboel nieuwe vrienden gemaakt, online. En dan bedoel ik niet gamingvrienden die ik in het echte leven nooit zie. Nee, echte vrienden die ik ondertussen zelfs op een paar corona-safe activiteiten zag. Het is fijn om gelijkgestemde mensen te vinden die ik nooit gezocht zou hebben wanneer het leven verder kabbelde zoals voorheen.

Mijn favoriete manier van vrienden zien zijn rustige 1 op 1 contacten. Voor corona bestond dit meestal door samen thee te drinken of samen in de zetel om gezellig een filmpje te kijken. Tijd om bij te praten, te lachen of huilen en te genieten van samenzijn. Natuurlijk is het nu net dat wat niet meer kan. Ik mis vooral deze contacten. Maar het blijkt dat zelfs hierin aanpassingen mogelijk zijn zodat het corona-safe kan.

Tegenwoordig spreek ik geregeld af met vrienden om te gaan wandelen. Dit kan perfect op 1,5 meter afstand en met een mondmasker op. Toegevoegde waarde: je krijgt ook beweging. Als alternatief kan je gewoon buiten thee drinken. Gisteren op het terras van een vriendin waar we braaf afstand hielden en warme kleding aanhadden smaakte de thee zeker even goed. Vrienden kan je zelfs in tijden van corona blijven zien. De aanpassing is voornamelijk: spreek buiten af, houd afstand en zet mondmaskers op. Een mens is een sociaal wezen en het blijkt dat ook ik zo in elkaar zit. Spreek alsjeblief niet in groepen af. Kies 1 of 2 vrienden die je wil blijven zien en spreek met dezelfde personen af.

Deze aanpassing zorgt voor wonderbaarlijke effecten. Ik merk meer te genieten van de kleine dingen alsook meer de natuur in te trekken. Een van die kleine dingen die we deze week opmerkten was ‘de boom’. Onderweg naar een begeleidingsgesprek merkte mijn dochter een rode boom op. Toen we vier dagen later op dezelfde plaats waren zei dochterlief: ‘Hey mama, de rode boom is weg!’. En inderdaad, hij was niet meer te bespeuren. Op die vier dagen was de boom (bijna) al zijn bladeren verloren. Een detail in het straatbeeld, maar zo mooi om de natuur op een paar dagen te zien veranderen. Een detail waar we in het hectische pre-coronatijdperk aan  voorbij gedenderd zouden zijn.

Misschien vloeien er uit heel dit coronatijdperk wel blijvende voordelen. Een hernieuwd respect voor de natuur? Een hernieuwd respect voor de vriendschappen die we hebben? Een maatschappij die iets rustiger draait en waar meer tijd is voor het sociale aspect van het leven? Een favoriet voor mezelf: een maatschappij waarin handen schudden niet meer de normaalste zaak van de wereld is? We leren nu dat groeten ook op contactvrijer manieren kan. Een buiging is een perfect alternatief.

Ik eindig met een oproep. Laten we de feestdagen veilig houden. In deze periode van samenhorigheid vraag ik om te denken aan alle mensen en niet enkel jou bubbel. Laten we het veilig houden zodat iedereen na de feestdagen gezond verder kan. Samenhorigheid met de hele wereld. Feestjes zijn leuk maar blijven ze dat als je beseft dat het levens kost? Laten we samenhorigheid vieren door nog een paar maanden voorzichtig te zijn. Nog even volhouden tot de vaccins er zijn.

SAMEN kunnen we dit. SAMEN veilig. 

VOOR IEDEREEN!