zondag 18 oktober

Morgen is het zover, lockdown twee. Of toch zeer verstrengde maatregelen zodat het in realiteit voor mij neerkomt op lockdown twee. Mijn man heeft zijn orders gekregen: voltijds thuiswerken. De eerste telefoons voor het annuleren van begeleidingen zijn binnen. Contacten met vrienden moeten ten zeerste beperkt worden.

Tijdens de eerste lockdown leerde ik dat ik momenten van solitude nodig heb. Eenzame opsluiting om tot rust te komen. En dan bedoel ik echt wel eenzaam, mijn man boven werken en ik beneden zitten is niet eenzaam. Het aanslagen van het toetsenbord, het gaan verzitten op een stoel, even rechtstaan om iets te nemen, …. wanneer deze geluiden non-stop binnenkomen en dit zeven dagen in de week dan neemt de stress bij mij toe zonder dat er een ontlading is. De les in lockdown één was: dagelijks zorgen voor ontprikkelmomenten. Gelukkig hebben we hard gewerkt aan mijn meditatieruimte en is deze nu helemaal klaar voor gebruik. Ik ga mijn rust alsnog kunnen behouden, hindernis één genomen.

Tweede hindernis. In momenten van verhoogde stress wordt alweer begeleiding geannuleerd. Hoe moeilijk ook om toe te geven, deze begeleiding is essentieel voor mijn gezin. Hopelijk wordt deze keer niet alle begeleiding geannuleerd want dat zou rampzalig zijn. Via de app Insight Timer luisterde ik meermaals naar deze begeleide meditatie: Facing Fear With Compassion (by: Elisabeth Gilbert). Hopelijk kan de wijsheid die ik daar leerde over omgaan met angst en stress me nu helpen.

Derde hindernis: contacten met vrienden verminderen. Ik ben iemand die echt haar ‘me-time’ nodig heeft. Anderzijds heb ik best veel sociale contacten nodig om me goed te voelen. Deze contacten moeten nu dus verminderd worden. Niet helemaal weg zoals in lockdown één en ik ga er gebruik van maken. Ik ga twee vriendinnen vragen om me wekelijks te zien. Mijn buurvrouw vroeg ik gisteren al en ze liet weten me graag te ondersteunen. In mijn meditatieruimte kan ik haar corona-veilig ontmoeten. Het tweede contact moet ik nog regelen.

Hopelijk blijft wandelen ook toegelaten. Dat wordt dan 23 uur per dag binnen zitten in plaats van 24 uur. Ik neem elke ademruimte die me wordt gelaten en wandelen is nog gezond ook. Wanneer wandelen met vrienden als ‘veilig’ wordt omschreven vind ik misschien nog wel mensen die met mij willen meewandelen en wordt mijn bubbel van twee zo nog een beetje groter zonder aan veiligheid in te boeten.

Dit klinkt als een plan van aanpak voor lockdown twee. Mijn vrienden voelden al dat het nodig was om er een uit te schrijven. De verhoogde druk zorgde reeds voor het zo bekende social media en berichten bombardement.

Lockdown twee: ik ben er klaar voor.

Zoals altijd: houdt u aan de basisregels voor veiligheid en zorg voor uw naasten.

Blijf gezond!
Zoniet: bel uw huisarts.