Drie weken geleden belde ik naar de tandarts om een controle voor mijn kinderen te plannen. Aan de telefoon werd duidelijk dat er een nieuw systeem ingevoerd wordt om afspraken te plannen. Enerzijds krijg je een uur waartussen je geholpen wordt: zo kreeg ik bijvoorbeeld tussen 15:00 en 16:00. Daaraan gekoppeld krijg je geen vaste tandarts meer, je krijgt de eerste tandarts die beschikbaar is. Met meer dan 10 tandartsen aanwezig zou je op die manier niet lang meer moeten wachten in de wachtzaal.

Ik legde aan de telefoon uit dat dit systeem voor ons niet goed werkt omdat we autisme hebben. Elke keer een andere tandarts EN op voorhand niet weten bij wie we terechtkomen zorgt voor immense stress. Verder zou eventueel een uur moeten wachten in een wachtzaal voor ons ook betekenen dat we langer moeten wachten dan we tot op heden diende te doen. De mevrouw aan de telefoon was allerminst begripvol te noemen. Het systeem is duidelijk heilig en we dienden in lijn te lopen. Geen uitzonderingen mogelijk, tandarts te nemen die vrijkomt. Dit omdat het systeem er net voor gaat zorgen dat we bijna niet zouden moeten wachten in de wachtzaal.

Nogmaals uitgelegd welke stress ons deze onzekerheid bezorgd en of we eventueel niet konden wachten tot onze eigen tandarts beschikbaar werd. De optie om dan wat langer in de wachtzaal te zitten is aantrekkelijker dan terechtkomen bij iemand die we niet kennen. Dat is te onvoorspelbaar, te onzeker en te bedreigend voor ons. Geen enkel begrip, we hebben de tandarts te nemen die als eerste vrijkomt.

Dus vandaag reed ik met kinderen die angst hadden naar de tandarts. Een half uur voor onze afspraak kregen we een berichtje dat we om 15:00 uur gezien zouden worden. De afspraak stond tussen 15:00 uur en 16:00 en ik was blij dat ik geen uur zou moeten wachten. Ik zag dan toch een klein voordeel aan het nieuwe systeem.

Toen we om 14:55 uur plaatsnamen in de wachtzaal was deze leeg en ik had goede hoop om snel geholpen te worden. Ik zag andere mensen aankomen en voor ons geholpen worden. Ik stel me dus ten zeerste de vraag hoe dit kan wanneer het systeem is dat de eerste dokter die vrijkomt je gaat helpen. Des te langer we in de wachtzaal zaten des te hoger kwam de spanning te staan.

• onzekerheid over wie ons uiteindelijk roept
• een zeer prikkelvolle wachtkamer (TV die aanstaat, telefonisten die altijd praten, printen, afspraken maken, lichten die zoemen, af en aan lopen van mensen
• een mengelmoes van vreemde geuren
• Geen mogelijkheid om mijn noice cancelling hoofdtelefoon op te zetten want geen idee wie mij gaat komen halen. Mijn vaste tandarts herken ik en dan moet ik enkel letten op de vriendelijke dame waarvan ik weet dat ze voor mij komt. Nu kon iedereen onze naam zeggen dus afsluiten van geluid was geen optie.
• De angst om bij een onbekende persoon terecht te komen.
• De angst om naast de onbekendheid ook bij iemand terecht te komen die geen begrip heeft voor het autisme van mijn kinderen en mezelf.

Om 15:26 uur kreeg ik opnieuw een SMS aan van de tandartspraktijk. Dat onze afspraak zou doorgaan om 15:55 uur. Euhm, wat is er gebeurd met onze afspraak om 15:00 uur? En waarom een berichtje als de secretaresse op 5 meter naast ons zit? Is iemand aanspreken en het vriendelijk uitleggen geen optie meer? En vooral: onduidelijkheid troef! Wat is hier misgelopen? Moeten we echt nog een half uur langer wachten? Komt er in het komende half uur dan geen tandarts vrij? En ging het systeem niet net zorgen dat we veel minder zouden moeten wachten in die wachtzaal?

Dan ben ik zelf maar rechtgestaan en die vijf meter naar de balie gewandeld. Even vragen wat er aan de hand is. Oh ja, het loopt wat uit. Onze excuses. Het systeem werkt vandaag niet zo goed. Je wordt geholpen door de eerste tandarts die vrijkomt. Echt luisteren naar mijn vragen werd niet gedaan en met nog meer angst dan ik al had nam ik weer plaats in de wachtzaal.

Uiteindelijk hebben we 50 minuten in de wachtzaal gezeten. Langer dan ik ooit in het oude bekende systeem met vaste tandarts heb moeten wachten. De tandarts die ons behandelde zou ik nog niet meer uit een line-up kunnen halen. Ik en mijn kinderen waren zo gestresseerd dat niets van alles wat daar gezegd is ook effectief is gehoord. Of die man nu zei of alles in orde was of dat alle tanden uit de mond van kinderen op uitvallen staan, geen idee. Ik was zover heen dat ik niet meer kon luisteren. Was het een goede tandarts? Geen idee. De wachtzaal, de balie, het uur in de wachtzaal zitten en de onzekerheid hadden hun tol geëist.

Ik hoop zo dat dit systeem terug afgevoerd wordt. Dit wil ik nooit meer meemaken. Ik wil een afspraak bij mijn eigen vertrouwde tandarts. Die vriendelijke dame die ons altijd met een glimlach te woord staat. Die kalm blijft wanneer wij last hebben van stress. Die rustig de tijd neemt om met ons te praten. En die ons geen uur in de wachtzaal laat zitten.

Had ik al gezegd dat het resultaat is dat mijn twee kinderen nu overprikkeld zijn en allebei niet naar school willen. Had ik al gezegd dat ik als resultaat al mijn afspraken van vandaag heb geannuleerd omdat ik nu een rustdag nodig heb om te bekomen van deze gang van zaken. Dat deze manier van mensen behandelen ervoor zorgt dat ik hier als moeder nog dagen de naweeën van ga voelen.

Autismevriendelijkheid van de praktijk: 0/10. Het enige positieve is onze eigen tandarts die we normaal hebben en gisteren dus niet zagen. Zij trekt de score op naar 1/10. We willen haar terug!