Wanneer ik het overzicht der dingen verlies in mijn hoofd schrijf ik vaak een mail naar hulpverleners rondom mij. Ik dacht ik maak er eens een blog van. Dus bij deze, een brief/mail die ik normaal naar hulpverleners zou sturen om wat meer orde in mijn hoofd te krijgen. Niet alleen je huis moet opgeruimd worden, ook je hoofd heeft hier af en toe nood aan.

———————————

Beste,

Het was een beetje een rommelige week. Veel gedaan en toch het gevoel dat ik niets bereikt heb. Mijn hoofd slingert van het ene naar het andere project en vindt nergens rust. Zo heb ik mijn bureau helemaal opgeruimd en een wandkastje achter mijn schermen gehangen waar ik ga proberen om rustgevende items te zetten. Ik hou van een ordelijke en rustgevende ruimte dus eindelijk de tijd genomen om mijn bureau zo in te richten.

Begonnen met het leggen van een nieuwe vloerbekleding in mijn meditatieruimte. Ik heb een schilderij besteld, een Boeddhabeeld krijg ik van een vriendin. Nu nog een firma vinden om er een airco te laten plaatsen. Deze zomer was warm genoeg, tegen volgende zomer moet er afkoeling voorzien zijn. Stap voor stap krijgt deze ruimte alle aandacht. Ik heb mijn hart verloren aan mindfulness en deze meditatieruimte. Zo fijn om dingen te zien openbloeien in mezelf waar ik ten volle van geniet.

Heel veel communicatie met de scholen van mijn kinderen. Vandaag veel tijd gespendeert in de begeleiding van mijn zoon. Morgen overleg op de school van mijn dochter. Yep, het is september en mijn kids hebben moeite met aanpassen aan het schoolse leven.

Voor het verzoekschrift minnelijke schikking dat we hebben lopen de nodige stukken geschreven en ingediend. Naar het stadskantoor gegaan om de aanvraag tot regularisering huis van de buren te bekijken. Er komt toch altijd heel veel administratie kijken bij dit soort dingen.

En in deze tijden is een rommelige week niet compleet zonder de nodige corona stress. Even kwam het heel dichtbij en leek quarantaine in aankomst. Maar gelukkig zonder meer en testte de persoon waarmee we nauw contact hadden negatief.

Als klap op de vuurpijl vandaag boos geworden. Ik denk niet dat ik ooit al zo boos ben geweest. Jaren begeleiding om te leren dat je boos mag worden, dat dit op zich heel gezond is. Ik stel dit nu in vraag. Ik was zo kwaad dat ik hoofdpijn had, mijn darmen in de knoop lagen, voelde me misselijk en kon niet meer drinken omdat mijn handen zo hard beefde. Het gezonde mis ik toch even. Maar wel bewezen dat ik een vrouw ben. Het cliché zegt dat een vrouw gaat shoppen wanneer ze over haar toeren is. Vandaag deed ik net dat. Ik kocht een hoop spullen in mijn game die ik anders nooit gekocht zou hebben. Volgens mij heeft er nooit iemand beweert dat dit shoppen ‘in real life’ moet zijn.

Met vriendelijke groeten,

Marie