De vakantie is officieel begonnen voor de kinderen. Dit betekent voor mij als moeder een hoop meer werk. Ik moet nu de dagen veel meer structureren en mijn kinderen in het oog houden. Voorlopig loopt het allemaal vlotjes. Wat mij tijd en ruimte geeft om in het gamen te vliegen.

Vorige maand sloot ik mij aan bij een PVP guild. Tweemaal per week wordt ik verwacht voor een groepsactiviteit (oorlog voeren) en liefst ook nog een paar trainingen tussendoor. Dit vind ik echt wel veel en het lukt me ook niet om dit altijd te doen. Met een gezinsleven is het niet altijd evident om zoveel tijd vrij te maken. Het is zoeken naar een gezond evenwicht tussen gezinsleven en hobby’s.

Deze groepsdrive heeft zeker zijn voordelen. Ik word aangemoedigd om beter te worden zowel op gebied van uitrusting (harnas, wapens, ….) maar ook op gebied van spelen zelf. De trainingen werpen hun vruchten af. Vroeger had ik één reactie als men mij aanviel: run away!!! Nu heb ik geleerd wat ik moet doen. De basis: mijn ‘super armor rotation’ heb ik bijna onder de knie. Daarna volgt nog een ‘CC’ die ik moet leren en vervolgens nog de ‘finishing kill move’. Maar zelfs met enkel de basis win ik meer en meer gevechten. Het blijft zeldzaam dat ik zelf de aanval inzet, maar wanneer ik mij moet verdedigen dan zal ik dit tegenwoordig doen. De grote groepsgevechten daar moet ik nog gigantisch veel voor leren maar ook dat komt op termijn goed. En in die grote gevechten ben ik de dokter van dienst. Daar moet ik mijn focus leggen op: uit het gevecht blijven en mijn vrienden oplappen bij verwondingen. Het is eens iets anders en ligt veel dichter bij mijn vredelievende en behulpzame aard.

Soms vraag ik mij af: hoe zit het nu met mijn vredevolle intentie van leven als ik iedere dinsdag en vrijdagavond ten strijde trek. Of uren ga vechten om ingame monsters aan te vallen. Maar dan herinner ik mij dat het slechts pixels zijn en dat ik de mensen die ik tegenkom wel steeds respectvol behandel. En het spel heeft ook zeker zijn meditatieve elementen. Vandaag nog een uur mogen rondhangen in een bos. Heel erg relaxed en genoten van mijn ademhaling terwijl ik een ritme had van 5 minuten een opdracht doen, 10 minuten wachten. Om nog maar te zwijgen van het dagelijkse onderhoud in mijn tuin.

Maar zoals gezegd op dinsdag en vrijdagavond trekken we ten strijde om gebied te veroveren en dan merk ik dat het veel meer is dan het treffen van andere legers om een robbertje te vechten. Vaak is de oorlog al beslecht voor de eerste slag gegeven wordt. Uren voor het begin van het gevecht treedt de diplomatie in werking. Deals en pacts worden gesloten om elkaar te helpen of in de weg te zitten. Huurlingen worden aangenomen. … Wie had ooit gedacht dat zelfs in games de diplomatiek vaak zegeviert.

En als kers op de taart: ik ben weer begonnen met streamen op Twitch! Het doel is 50 volgers om van daaruit meer en meer te kunnen groeien. Nu is streamen voor mij nog erg nieuw maar het is fijn om dit te doen. Het is een creatieve uitlaatklep en een hobby als een ander.

Mijn twitchkanaal:
https://www.twitch.tv/silaquis