Maandagochtend 10:00 AM, wat nu?
Op deze stralende maandagochtend begon mijn dag met een wandeling. Om 7:15 stapte ik vrolijk mijn huis uit en ging een uurtje wandelen. Mijn kinderen hadden op dat moment al ontbijt gehad en waren volledig klaar om aan hun dag te beginnen. Eerste op hun agenda: 1 uur rust en spel. Tijd die ze nu hebben omdat ze niet naar school moeten pendelen. Tijd die ik vrij krijg om te gaan wandelen want mama-taxi moet niet rijden.
Toen ik weer thuiskwam heb ik mijn kinderen geïnformeerd dat het tijd was om aan schoolwerk te beginnen. Dochterlief zei: ‘oke’ en begon. Vanuit de kamer van mijn zoon hoorde ik: ‘ik ben net begonnen’. Zalig toch!
Zelf wandelde ik door naar mijn tuinkamer en ging zitten voor een meditatie. De rust kwam als vanzelf en 10 minuten later was mijn brein fris en klaar voor de dag. Een uur later had ik mijn keuken opgeruimd, de aardappelen geschild, de groenten gesneden en het vlees uit de diepvriezer gehaald. Klaar om vanavond snel eten op tafel te kunnen toveren.
Fruit voor mijn kinderen en mezelf gesneden. Een tas thee gemaakt en begonnen aan dit blogje. Dadelijk is het 11:00 uur en ben ik klaar voor de dag. Lockdown, een zee van tijd, zelfstandige kinderen en niets meer te doen.
Door het wegvallen van de druk van de wereld, door veel minder overprikkeling, veel minder stress wordt het rustiger en rustiger in mijn hoofd. Een gevoel dat ik nooit eerder in mijn leven had. Waarom mag ik nu niet genieten van die vrijheid? Waarom mag ik deze periode niet aangrijpen om me nuttig te maken? Oh ja, Corona-lockdown. Wat ineens ook de reden is waarom de rust er is. Ironisch genoeg is het binnenzitten van de wereld juist datgene wat mij nu de rust geeft om eventueel buiten te kunnen komen. Maar ik mag niet. En wanneer de rest weer buitengaat, dan verdwijnt mijn rust en zal ik weer de nood hebben om binnen te zitten. De wereld op zijn kop, maar voorlopig geniet ik en mijn gezin van de rust.
Uitkijkend naar het einde van de lockdown. Uitkijkend naar de heropstart van een aantal hobby’s. En hopelijk kan ik van deze periode gebruik maken om die rust te leren vasthouden en verder mee te dragen na lockdown. Om ergens de drive die ik vond naar beter, naar buiten om die te behouden. En ondertussen vervelen we ons lekker verder en blijven binnen in ons kot.